Medycyna się zmienia i stwarza nowe możliwości inwestycyjne. Obecnie jesteśmy świadkami bardzo dużych postępów m. in. w genetyce i onkologii. Wiele z tych zmian i nowych terapii dostępnych jest dzięki postępom w badaniu genomu.
Jeszcze w 2003 roku sekwencjonowanie całego ludzkiego genomu kosztowało ponad 100 mln dolarów, w 2014 roku był to już 1 tys. dolarów, a szacunki mówią, że po 2020 roku koszt sekwencjonowania ludzkiego genomu spadnie do zaledwie 100 dolarów. Taki poziom znajomości genetyki człowieka pozwala na szczegółową identyfikację wielu chorób uwarunkowanych genetycznie i rozwój terapii dla pacjentów, dla których wcześniej leku nie było, bądź ich leczenie polegało na łagodzeniu skutków choroby zamiast celowaniu w jej przyczyny (mutacje konkretnych genów).
Podstawowe trzy rodzaje nowych terapii to edycja genomu, terapie genowe oraz terapie komórkowe. Dzięki nim możemy dokonać „edycji” w genomie, wstawić nowy gen, bądź usunąć wadliwy. Tego rodzaju terapie znajdują zastosowanie przede wszystkim w onkologii, neurologii, okulistyce oraz chorobach wątroby. Dodatkowo, w onkologii mamy nowe rodzaje przeciwciał – białek wykorzystywanych przez układ immunologiczny, które cechują się często większą skutecznością i mniejszą toksycznością niż chemioterapia.
Spadek kosztów sekwencjonowania ludzkiego genomu to jeden z kilku powodów przesuwania się innowacji w kierunku mniejszych spółek biotechnologicznych. I to one stają się interesującym obiektem inwestycji. Mniejsze spółki biotechnologiczne oferują bowiem lepszą ekspozycję na wyżej wymienione trendy, niż duże podmioty. Dość powiedzieć, że według danych Deloitte, rentowność z inwestycji w R&D w przypadku małych spółek biotechnologicznych wynosi ponad 9%, podczas gdy w dużych koncernach farmaceutycznych ta wartość to tylko 2%. Powodów takiego stanu rzeczy jest wiele, a wśród nich m.in. złożona struktura korporacyjna w większych podmiotach, nacisk na znalezienie tzw. blockbuster’a, czyli leku, którego roczna sprzedaż wyniesie ponad 1 mld dolarów, przez co lekceważy się niszowe choroby. W efekcie popularną praktyką jest, że grupy naukowców opuszczają duże koncerny i zakładają mniejsze spółki skupione na jednym obszarze terapeutycznym.
Przeczytaj też poradnik inwestora – co to jest stopa zwrotu.
Często, gdy badania kliniczne osiągną sukces – kursy spółek biotechnologicznych rosną o kilkaset procent, a ryzyko spadku jest ograniczone do 100%, co daje nam asymetryczny profil ryzyka. Oczywiście, inwestycja w tylko jedną bądź kilka spółek biotechnologicznych obarczona jest dużym ryzykiem, ponieważ najczęściej tego rodzaju podmioty nie posiadają żadnych przychodów poza ewentualnym współfinansowaniem badań przez partnerów, a ich jedynym aktywem jest cząsteczka w laboratorium. Skuteczność przejścia przez wszystkie fazy badań klinicznych wynosi około 10%, stąd sens ma jedynie inwestowanie w dobrze zdywersyfikowany portfel tego typu spółek.
Piotr Rojda, Zarządzający Caspar Asset Management S.A.
Artykuł opublikowany w Gazecie Giełdy i Inwestorów “Parkiet” 28 listopada 2019 roku.
