Piotr Rojda, zarządzający subfunduszem Caspar Globalny :
Caspar Globalny stracił we wrześniu 2021 roku 0.79% wobec spadku benchmarku o 0.31%.
Wrzesień przyniósł wzrost zmienności na rynkach finansowych. Rynek przestał żyć losami chińskiego dewelopera Evergrande i aktualnie głównym tematem jest kryzys energetyczny.
Silny popyt na energię ze strony budzących się po kryzysie gospodarek spotkał się z ograniczeniami po stronie podaży, która z kolei była redukowana w okresie pandemicznym. Dodatkowo nałożyło się kilka innych czynników i o ile część z nich ma charakter jednorazowy czy krótkotrwały – np. huragany, przez które kilka rafinerii wstrzymało pracę, zalane kopalnie węgla przez powodzie w Chinach, słabsze wiatry, przez które mniej energii wyprodukowały elektrownie wiatrowe – o tyle niedoinwestowanie infrastruktury wydobycia paliw kopalnych przez forsowanie tzw. ESG/zielonej energii jest problemem bardziej strukturalnym. Jak się bowiem okazało, jest zdecydowanie za wcześnie, aby świat mógł opierać się na odnawialnych źródłach energii.
Rozwój sytuacji jest trudny do prognozowania, ponieważ zależy od wielu zmiennych wymykających się tradycyjnej analizie, swoją rolę odegrają czynniki polityczne (np. zgoda Niemiec na Nord Stream 2) czy meteorologiczne (zjawisko La Nina i srogość zimy).
Podwyższone ceny energii będą moim zdaniem utrzymywać się w krótkim i średnim terminie, co będzie czynnikiem inflacyjnym. Inflacja i związane z nią ryzyko podwyżek stóp procentowych jest ryzykiem, które wisi nad rynkiem akcji już od dłuższego czasu. Obecnie w mojej ocenie nie mamy do czynienia ze scenariuszem stagflacyjnym, ponieważ popyt jest bardzo silny i nie ulega destrukcji w wyniki działania inflacji podażowej. Gospodarstwa domowe mają dużo gotówki, której w pandemii nie miały okazji wydać, CAPEX-y w firmach powinny rosnąć, a Demokraci pchają do przodu infrastructure bill.
O ile ceny energii będą miały wpływ w krótkim i średnim terminie na inflację, o tyle w długim terminie czynnikiem inflacyjnym będzie demografia. Ostatnie czterdzieści lat to deflacyjny wpływ mocno rosnącej siły roboczej, do gospodarki globalnej dołączyły Chiny, Europa Wschodnia oraz wiele kobiet. Kolejne lata przyniosą odwrotny trend, siła robocza w Chinach się skurczy, na emeryturę przejdzie większość pokolenia baby boomers, co powinno powodować presję na wzrost płac. Siłą deflacyjną będzie tutaj szeroko pojęta automatyzacja, robotyzacja i sztuczna inteligencja.
Rynkowa miara oczekiwań inflacyjnych w Stanach Zjednoczonych (breakeven inflation rate) wynosi w tej chwili 3,08% dla okresu dwóch lat, 2,83% dla pięciu lat i 2,65% w perspektywie kolejnej dekady, a zatem znacząco poniżej aktualnych odczytów (5,4%). Akcje powinny sobie dobrze radzić w takim środowisku inflacyjnym (2-3%), w tej chwili trudno o alternatywę dla tej klasy aktywów (TINA). Niemniej dalszy rozwój sytuacji na rynku energii może powodować zmienność w kolejnych miesiącach jeśli problemy okażą się bardziej trwałe podwyższona inflacja może nam towarzyszyć dłużej, a rosnące rentowności obligacji mogą negatywnie wpływać na mnożniki spółek wzrostowych.
Caspar Globalny stracił we wrześniu 2021 roku 0.79% wobec spadku benchmarku o 0.31%.
Podobne wpisy:
