Informacja reklamowa. Treść niniejszego komentarza ma wyłącznie cel marketingowy, nie stanowi umowy ani nie jest dokumentem informacyjnym wymaganym na mocy przepisów prawa, nie zawiera informacji wystarczających do podjęcia decyzji inwestycyjnej.
Inwestorzy szukający alternatywy dla lokat bankowych czy rynku akcji często spotykają się z pojęciem obligacji. Choć zarówno obligacje skarbowe, jak i korporacyjne opierają się na tym samym mechanizmie pożyczki, kluczowe pytanie brzmi: czy niosą ze sobą taki sam poziom ryzyka? Różnica w poziomie ryzyka pomiędzy tymi instrumentami jest istotna i ma kluczowe znaczenie dla inwestora.
Podstawowa różnica – kim jest emitent obligacji?
Aby zrozumieć ryzyko, należy najpierw zidentyfikować, kto jest pożyczkobiorcą, czyli emitentem obligacji. To właśnie od jego wiarygodności i kondycji finansowej zależy bezpieczeństwo zainwestowanego kapitału.
Obligacje skarbowe: pożyczka udzielana państwu
W tym przypadku emitentem jest Skarb Państwa – podmiot uznawany za najbardziej stabilnego i wiarygodnego na krajowym rynku. Państwo posiada narzędzia, by regulować swoje zobowiązania, takie jak możliwość nakładania podatków. Z tego powodu ryzyko, że nie będzie w stanie wykupić swoich obligacji, jest minimalne i w praktyce uznawane za czysto teoretyczne.
Więcej na temat zakupu obligacji Skarby Państwa, piszemy tutaj: Jak i gdzie kupić obligacje skarbowe?
Obligacje korporacyjne: pożyczka udzielana firmie
Emitentem jest tutaj prywatne przedsiębiorstwo. Każda firma, niezależnie od jej wielkości czy renomy, działa w warunkach konkurencyjnego rynku. Jest narażona na ryzyko biznesowe, takie jak spadek sprzedaży, nietrafione inwestycje, zmiany w prawie czy wreszcie – bankructwo.
Obligacje korporacyjne vs skarbowe – ryzyko niewypłacalności (defaultu)
Ryzyko niewypłacalności (z ang. default) to sytuacja, w której emitent obligacji nie jest w stanie spłacić swoich zobowiązań, czyli zwrócić pożyczonego kapitału lub wypłacić należnych odsetek w terminie.
To właśnie tutaj leży sedno sprawy:
- W przypadku obligacji skarbowych ryzyko niewypłacalności jest bliskie zeru.
- W przypadku obligacji korporacyjnych ryzyko niewypłacalności emitenta jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń, które inwestor powinien brać pod uwagę.
Jak mierzyć i oceniać ryzyko obligacji korporacyjnych?
Skoro ryzyko związane z obligacjami emitowanymi przez firmy jest realne, warto korzystać z narzędzi, które pomagają je ocenić.
Rola ratingów kredytowych (w pigułce)
Wyspecjalizowane, międzynarodowe agencje (takie jak S&P, Moody’s czy Fitch) analizują szczegółowo kondycję finansową przedsiębiorstw, a następnie przypisują im ocenę, tzw. rating kredytowy. Stanowi on wskaźnik wiarygodności kredytowej danej firmy.. Zasada jest prosta: im wyższy rating (np. AAA, AA+), tym ryzyko niewypłacalności uznawane jest za niższe.
Związek ryzyka z zyskiem
Na rynkach finansowych obowiązuje fundamentalna zasada: wyższe ryzyko musi wiązać się z obietnicą wyższego potencjalnego zysku. To właśnie dlatego obligacje korporacyjne – zwłaszcza te emitowane przez firmy o niższym ratingu – oferują zazwyczaj wyższe oprocentowanie niż bezpieczne obligacje skarbowe. Jest to swego rodzaju premia, mająca zrekompensować inwestorowi podjęcie dodatkowego ryzyka.
Przeczytaj również: Fundusze obligacji – jak działają i czym się charakteryzują?
Nie każde obligacje ryzykują tak samo
Odpowiadając wprost na pytanie postawione w tytule: Nie, obligacje skarbowe i korporacyjne zdecydowanie nie mają takiego samego ryzyka. To dwa różne światy pod względem bezpieczeństwa.
Istotne różnice można podsumować następująco:
Typ obligacji | Emitent | Główne ryzyko | Potencjalny zysk |
Obligacje skarbowe | Państwo | Minimalne, bliskie zera | Umiarkowany, odzwierciedlający wysokie bezpieczeństwo |
Obligacje korporacyjne | Przedsiębiorstwo | Niewypłacalność (bankructwo firmy), zależne od jej kondycji finansowej | Wyższy, stanowiący rekompensatę za podjęte ryzyko |
Zachęcamy również do zapoznania się z artykułem: Czy warto i jak inwestować w obligacje?
Wybór między tymi instrumentami powinien zależeć od indywidualnej strategii i akceptacji poziomu ryzyka. Obligacje skarbowe pozostają synonimem bezpieczeństwa, natomiast obligacje korporacyjne to propozycja dla bardziej świadomych inwestorów, którzy w zamian za szansę na wyższy zysk są gotowi ponieść realne ryzyko utraty środków.
Nota Prawna – niniejszy dokument został sporządzony przez Caspar Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A.
Przedstawione powyżej informacje stanowią informację reklamową, mają charakter informacyjny i nie są ofertą w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeksu Cywilnego. Zawarte w niniejszym dokumencie informacje nie stanowią usługi doradztwa finansowego, prawnego i podatkowego oraz nie należy ich traktować jako rekomendacji dotyczących instrumentów finansowy.
Caspar TFI informuje, że z każdą inwestycją wiąże się ryzyko. Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego, ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego.
Należy liczyć się z możliwością częściowej utraty wpłaconych środków. Indywidualna stopa zwrotu uczestnika nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym funduszu i jest uzależniona od dnia zbycia i odkupienia jednostek uczestnictwa oraz od poziomu pobranych opłat.
Opodatkowanie dochodów z inwestycji w fundusze zależy od indywidualnej sytuacji każdego uczestnika i może ulec zmianie w przyszłości.
Korzyściom wynikającym z inwestowania środków w jednostki uczestnictwa towarzyszą również ryzyka, takie jak: ryzyko nieosiągnięcia oczekiwanego zwrotu z inwestycji, wystąpienia okoliczności, na które uczestnik funduszu nie ma wpływu np. zmiany polityki inwestycyjnej czy połączenia lub likwidacji subfunduszu, a także ryzyko związane ze zmianami regulacji prawnych.
Wśród ryzyk związanych z inwestowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na ryzyka dotyczące polityki inwestycyjnej, w tym: rynkowe, walutowe, stóp procentowych, kredytowe, koncentracji, jak również rozliczenia oraz płynności lokat.
Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego, ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego. Ryzyko wykorzystania informacji zamieszczonych w niniejszym dokumencie, ponosi wyłącznie inwestor.
Wszystkie subfundusze wchodzące w skład Caspar Parasolowy FIO cechują się zmiennością ze względu na skład portfela inwestycyjnego. Żaden z subfunduszy nie odzwierciedla składu indeksu papierów wartościowych.
Caspar TFI pobiera opłaty dystrybucyjne za nabycie jednostek uczestnictwa subfunduszy Caspar Parasolowy FIO, za zamiany pomiędzy nimi, a także za zarządzanie nimi. Wysokość poszczególnych opłat wskazana jest w Tabeli Opłat oraz ogłoszeniach o ewentualnych promocjach w opłatach.
Przed podjęciem ostatecznych decyzji inwestycyjnych należy zapoznać się z Prospektem Informacyjnym Caspar Parasolowy FIO oraz z dokumentami Kluczowych Informacji dla Inwestorów.