Stopy procentowe, inflacja, rentowności. Co dalej?

Informacja reklamowa. Autorem komentarza jest Andrzej Miszczuk. Członek Zarządu w Caspar TFI SA, gdzie nadzoruje podejmowanie decyzji inwestycyjnych dotyczących portfeli inwestycyjnych funduszy zarządzanych przez Caspar Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A.

Inflacja powoli spada, trend inflacji konsumenckiej (CPI) jest zdecydowanie w odwrocie, chociaż inflacja bazowa (core inflation) obniża się wolniej. Nikt nie może z całą pewnością powiedzieć jak rozwiną się liczby związane z inflacją. Emocje wzbudzają decyzje banków centralnych o poziomie referencyjnych stóp procentowych. Inwestorzy wychodzą z założenia, że banki centralne dobrze wiedzą w jakim kierunku zmierza inflacja, jakie są potrzeby gospodarki i odpowiednio do tych danych podejmowane są decyzje o stopach procentowych.

Przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych inwestorzy kierują się przewidywaniami decyzji banków centralnych, oczywiście tych najważniejszych. W naszym przypadku to Fed, NBP i EBC. Rezerwa Federalna jest zdecydowanie najważniejsza w odniesieniu do inwestycji międzynarodowych. W przypadku rynku polskiego (a mamy tutaj sporo inwestycji), to polityka NBP jest wiodąca. NBP obniża już stopy, a Fed na wrześniowym posiedzeniu wstrzymał zmiany stóp procentowych i pozostawił otwarte drzwi do co najmniej jednej dodatkowej podwyżki w 2023 roku.

Najważniejszym pytaniem dla inwestorów jest kierunek zmian. Niemal wszyscy zakładają obniżkę stóp lub ich stabilizację. Ale dla gospodarki i rynku akcji oraz długu ważne jest jak długo utrzymają się wysokie stopy procentowe, a jeśli będą spadały – to w jakim rytmie i do jakiego poziomu. Odpowiedź zależy od danych o inflacji. Chcielibyśmy, aby zależały także od stanu gospodarki.

Bazowy indeks cen konsumpcyjnych (B-CPI), który usuwa zmienne składniki – takie jak żywność i energia – spadł w USA do 4,3% w okresie kończącym się 31 sierpnia, z 4,7% w lipcu. Docelowy przedział stopy funduszy federalnych waha się obecnie od 5,25 do 5,50% i jest to najwyższy poziom od 22 lat. A poziom rentowności 10-letnich skarbówek USA zmienił się z 0,5% w 2020 roku na 4,8% na początku października br. W Polsce inflacja spadła we wrześniu do 8,2 proc. rok do roku (GUS w tzw. szybkim odczycie).

Stopa referencyjna NBP spadła w październiku do 5,75%, a rentowności skarbówek 10-letnich wynoszą około 6% na początku października i urosły z poziomu 1,15% pod koniec maja 2020 roku. Przewidywania banków centralnych w sprawie rozwoju inflacji i stóp procentowych różnią się tak, jak różne są dane makro w poszczególnych krajach. W USA J. Powell uważa, że „silniejsza aktywność gospodarcza oznacza, że musimy zrobić coś więcej ze stopami”. Nie ma tu miejsca na akomodacyjną politykę. Jesteśmy ponownie w fazie wątpliwości. Rentowności na długu skarbowym rosną, a inwestorzy zastanawiają się co dalej z inflacją i ze stopami.

Gdzie będą rentowności 10-latek za rok? Za spadkiem tych rentowności przemawia kilka argumentów. Na przykład słabnąca inflacja i popyt na obligacje skarbowe z atrakcyjną rentownością, a do tego możliwa recesja, która wywoła deflację. Za wzrostami lub utrzymaniem rentowności na obecnym poziomie przemawia wzrost cen energii i innych surowców, a za nimi wzrost inflacji. Do tego dalszy wzrost zadłużenia federalnego i wypuszczanie nowych obligacji zwiększą wolumeny długu na rynku i będą musiały dać wzrost ich rentowności.

Kilka słów o możliwości niższych rentowności i niższych stóp. Nadal nie możemy wykluczyć recesji, globalnej lub w USA i Europie. Odporność biznesu na gorsze warunki finansowe ma swoje granice. Spadek popytu i handlu może wywołać trwałe efekty i spowolnienie związane z recesją. Bezpośrednim powodem może być zaostrzona polityka kredytowa banków komercyjnych i redukcja bilansu banków centralnych. Odwrócona krzywa rentowności zdaje się wskazywać na groźbę recesji. Do tego koszt kapitału (WACC) w porównaniu z zyskami uzyskanymi z zainwestowania kapitału (ROIC) zmniejsza szanse na pozytywne marże. Dalsze argumenty za recesją i spadkiem rentowności to trudności rynku nieruchomości, koszty jego finansowania nie dają dobrych marż deweloperom i ograniczają dostęp do rynku mieszkaniowego, a rynek nieruchomości komercyjnych może się załamać przez brak popytu.

A teraz kilka argumentów na wyższe rentowności. To głównie lepszy wzrost PKB. Wyższe koszty ropy i energii to argument za wyższą inflacją. Do tego podnoszony jest poziom wynagrodzeń za pracę, dodatkowy element wpływający na wyższą inflację. W USA po pandemii zarobki rozpoczęły falę wzrostową, która trwa do dziś i teraz jest na poziomie 5% rocznie. Zadłużenie publiczne i koszty obsługi długu rosną znacząco przy obecnych rentownościach. Mówiliśmy, że ilość długu na rynku obniży jego walory i zdeprecjonuje cenę. Dodatkowy argument za wyższymi rentownościami to redukcja bilansu banków centralnych. Te banki uzdrawiają swoje bilanse i zmniejszają ilość pieniądza w obiegu. Jeśli Fed nie będzie kupował długu amerykańskiego, to kto będzie jego kupcem? Nie Chiny, bo one redukują swoją pozycję w długu amerykańskim. Japonia może być bardziej zainteresowana, bo jen traci na kursie do dolara i rentowności amerykańskie są wyższe niż japońskie. Ale kraje rozwijające zostają przy swojej walucie, aby unikać uzależnienia i ekspozycji na dolara, szukają możliwości rozliczania handlowego w swojej walucie. Ponadto pamiętają jak USA zajęło pozycje dolarowe Rosji po napaści na Ukrainę. Obawa przed podobną akcją ogranicza chęć niektórych krajów do trzymania rezerw w dolarach.

Pozostaje nam kilka miesięcy do pozycjonowania portfeli na 2024 rok. Wobec wątpliwości, które istnieją na rynku najlepiej spojrzeć na dłuższy horyzont. Rok 2024 nie będzie łatwy. Krótkoterminowe obligacje są bezpieczniejsze i dadzą nam lepszą płynność w oczekiwaniu na okazje, które wkrótce zaczną się pojawiać. Tak jak pojawiły się okazje na długu amerykańskim czy na niektórych sektorach wzrostowych po ponad 50-procentowej korekcie.

Podobne wpisy:

Nota Prawna – Niniejszy dokument został sporządzony przez Caspar Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A.

Przedstawione powyżej informacje stanowią informację reklamową, mają charakter informacyjny i nie są ofertą w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeksu Cywilnego. Zawarte w niniejszym dokumencie informacje nie stanowią usługi doradztwa finansowego, prawnego i podatkowego oraz nie należy ich traktować jako rekomendacji dotyczących instrumentów finansowych. Caspar TFI informuje, że z każdą inwestycją wiąże się ryzyko. Fundusze nie gwarantują realizacji założonego celu inwestycyjnego, ani uzyskania określonego wyniku inwestycyjnego.

Prezentowane wyniki funduszu inwestycyjnego zarządzanego przez Caspar TFI są oparte o dane historyczne i nie stanowią gwarancji osiągnięcia identycznych wyników w przyszłości. Należy liczyć się z możliwością częściowej utraty wpłaconych środków. Indywidualna stopa zwrotu uczestnika nie jest tożsama z wynikiem inwestycyjnym funduszu i jest uzależniona od dnia zbycia i odkupienia jednostek uczestnictwa oraz od poziomu pobranych opłat. Opodatkowanie dochodów z inwestycji w fundusze zależy od indywidualnej sytuacji każdego uczestnika i może ulec zmianie w przyszłości.

Korzyściom wynikającym z inwestowania środków w jednostki uczestnictwa towarzyszą również ryzyka, takie jak: ryzyko nieosiągnięcia oczekiwanego zwrotu z inwestycji, wystąpienia okoliczności, na które uczestnik funduszu nie ma wpływu np. zmiany polityki inwestycyjnej czy połączenia lub likwidacji subfunduszu, a także ryzyko związane ze zmianami regulacji prawnych. Wśród ryzyk związanych z inwestowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na ryzyka dotyczące polityki inwestycyjnej, w tym: rynkowe, walutowe, stóp procentowych, kredytowe, koncentracji, jak również rozliczenia oraz płynności lokat. Wszystkie subfundusze wchodzące w skład Caspar Parasolowy FIO cechują się dużą zmiennością ze względu na skład portfela inwestycyjnego. Żaden z subfunduszy nie odzwierciedla składu indeksu papierów wartościowych.

Subfundusze Caspar Stabilny, Caspar Globalny oraz Caspar Obligacji mogą lokować większość aktywów w inne kategorie lokat niż papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego, tj. w tytuły uczestnictwa lub instrumenty dłużne. Caspar TFI pobiera opłaty dystrybucyjne za nabycie jednostek uczestnictwa subfunduszy Caspar Parasolowy FIO, za zamiany pomiędzy nimi, a także za zarządzanie nimi. Wysokość poszczególnych opłat wskazana jest w Tabeli Opłat oraz ogłoszeniach o ewentualnych promocjach w opłatach. Przed podjęciem ostatecznych decyzji inwestycyjnych należy zapoznać się z Prospektem Informacyjnym Caspar Parasolowy FIO oraz z dokumentami Kluczowych Informacji dla Inwestorów.

Wszelkie dokumenty dotyczące Caspar Parasolowy FIO dostępne są na stronie internetowej Towarzystwa www.caspar.com.pl (w zakładce „Dokumenty/Fundusze inwestycyjne” znajdującej się u dołu strony), w siedzibie Towarzystwa lub u dystrybutorów.

TAGI: rynki finansowe,